आज मला तिने पुन्हा कवी बनवलं

आज मला तिने पुन्हा कवी बनवलं
मनातल सार पुन्हा कागदावर गिरवल

तीचासाठी मनात बरच काही ठरवलं
पण तिने अजून काहीच नाही कळवलं

मनाला दुसरीकडे बरंच रूळवल
पण ते कोनाच्याने अडवलंय

पुन्हा तिच्या आठवणीत ते डुबल
 जणु मासं पाण्यावाचून तरफडल


ह्य़ा रांडमुंड वस्त्या

ह्य़ा रांडमुंड वस्त्या आणि हे सरावैरा बांध
वेशीपासून देशोदेशी पसरलेले हे जातीवंत सांड
शिवारामधल्या शिवीला आणि जात्यामधल्या ओवीला
गोठय़ामधल्या गाईला आणि थानं सुकलेल्या आईला
परकर पोलक्यामधल्या तायडीला नि पाळी चुकलेल्या बायडीला
खांदा नसलेल्या कावडीला नि गळा सुकलेल्या बावडीला
घे स्वप्नांचं पीक नि जागा मिळंल तिथं वीक
विकलं गेलं तरीबी ठीक, नाहीतर जा की मरणं शीक.
ह्य़ा रांडमुंड वस्त्या आणि हे सरावैरा बांध
वेशीपासून देशोदेशी पसरलेले हे जातीवंत सांड

उंबरा तुटलेली दारं, ही चौकटी फुटलेली घरं
वांझ झालाय पापणीचा पूर, विझून गेलाय चुलीमधला धूर
कोरडय़ाठाक आभाळाचं हे मातीमोल गाऱ्हाणं
कपाळपांढऱ्या गर्भामधलं हे हंबरणारं गाणं
जन्मनागव्या पाठीवरचा हा चरचरणारा वळ
दुखपांगळ्या पायांमधलं हे थरथरणारं बळ
ह्य़ा रांडमुंड वस्त्या आणि हे सरावैरा बांध
वेशीपासून देशोदेशी पसरलेले हे जातीवंत सांड
सेनेगल, सोमालिया, व्हेनेझुएला, मेक्सिको, हाइती
चंदीगड, सिमला, तिरुअनंतपुरम, नाशिक, नगरची भावकी
तांबवे खुर्द, म्हसवे बुद्रुक, मौजे कासारवाडा ठावकी
मका लांब पळत गेला, गायब झाली तूर
रान होतं उंबरवासाचं, त्याचा हरपून गेलाय सूर
कांदा-िलबू, मिरची-कोिथबीर, खुडता येत नाही आलं,
मातीमधलं पिवळं सोनं, काळंठिक्कार झालं.
ह्य़ा रांडमुंड वस्त्या आणि हे सरावैरा बांध


वेशीपासून देशोदेशी पसरलेले हे जातीवंत सांड - संजय कृष्णाजी पाटील

हे भलते अवघड असते

गाडी सुटली, रूमाल हलले,
क्षणांत डोळे टचकन ओले
गाडी सुटली, पडले चेहरे,
क्षण साधाया हसरे झाले

गाडी सुटली हातामधुनी हात कापरा तरी सुटेना
अंतरातली ओली माया तुटू दे म्हंटले तरी तुटेना
का रे इतका लळा लावुनी नंतर मग ही गाडी सुटते
डोळ्यांदेखत सरकत जाते आठवणींचा ठिपका होते

गाडी गेली, फलाटावरी नि:श्वासांचा कचरा झाला
गाडी गेली, डोळ्यांमधल्या निर्धाराचा पारा फुटला

हे भलते अवघड असते
कुणी प्रचंड आवडणारे, ते दूर दूर जाताना
डोळ्यांच्या देखत आणि नाहीसे लांब होताना
डोळ्यांतील अडवून पाणी, हुंदका रोखुनी कंठी
तुम्ही केविलवाणे हसता अन्‌ तुम्हास नियती हसते
हे भलते अवघड असते

तरी असतो पकडायाचा हातात रूमाल गुलाबी
वार्‍यावर फडकवताना पायाची चालती गाडी
ती खिडकितून बघणारी अन्‌ स्वत:मधे रमलेली
गजरा माळावा इतुके ती सहज अलविदा म्हणते
हे भलते अवघड असते

तुम्ही म्हणता मनास आता, हा तोडायाचा सेतू
इतक्यात म्हणे ती "माझ्या कधी गावा येशील का तू?"
ती सहजच म्हणुनी जाते मग सहजच हळवी होते
गजर्‍यातील दोन कळ्या अन् हलकेच ओंजळीत देते‌
हे भलते अवघड असते

कळते की गेली वेळ न आता सुटणे गाठ
आपुल्याच मनातील स्वप्‍ने घेऊन मिटावी मूठ
ही मूठ उघडण्यापूर्वी चल निघुया पाऊल म्हणते
पण पाऊल निघण्यापूर्वी गाडीच अचानक निघते
हे भलते अवघड असते

परतीच्या वाटेवरती गुदमरून जड पायांनी
ओठांवर शीळ दिवाणी बेफिकीर पण थरथरती
पण क्षणक्षण वाढत असते अंतर हे तुमच्या मधले
मित्रांशी हसतानाही हे दु:ख चरचरत असते
हे भलते अवघड असते

कितीक हळवे कितीक सुंदर

कितीक हळवे, कितीक सुंदर, किती शहाणे अपुले अंतर
त्याच जागी त्या येऊन जाशी माझ्यासाठी माझ्या नंतर

अवचित कधी सामोरे यावे
अन्‌ श्वासांनी थांबून जावे
परस्‍परांना त्रास तरीही परस्‍परांविण ना गत्‍यंतर

मला पाहुनी दडते, लपते
आणिक तरीही इतुके जपते
वाटेवरच्या फुलास माझ्या लावून जाते हळूच अत्तर

भेट जरी ना या जन्‍मातून
ओळख झाली इतकी आतून
प्रश्‍न मला जो पडला नाही, त्याचेही तुज सुचते उत्तर

मला सापडे तुझे तुझेपण
तुझ्याबरोबर माझे मीपण
तुला तोलुनी धरतो मी अन्‌ तूही मजला सावर सावर

मेघ कधी हे भरून येता
अबोल आतून घुसमट होता
झरते तिकडे पाणी टपटप आणि इकडे शाई झरझर

अताशा असे हे मला काय

अताशा असे हे मला काय होते?
कुण्या काळचे पाणी डोळ्यांत येते
बरा बोलता बोलता स्तब्ध होतो
कशी शांतता शून्य शब्दांत येते

कधी दाटू येता पसारा घनांचा
कसा सावळा रंग होतो मनाचा
असे हालते आत हळुवार काही
जसा स्पर्श पाण्यावरी चांदण्याचा

असा ऐकू येतो क्षणांचा इशारा
क्षणी व्यर्थ होतो दिशांचा पसारा
नभातून ज्या रोज जातो बुडोनी
नभाशीच त्या मागू जातो किनारा

न अंदाज कुठले, न अवधान काही
कुठे जायचे, यायचे, भान नाही
जसा गंध निघतो हवेच्या प्रवासा
न कुठले नकाशे, न अनुमान काही

कशी ही अवस्था कुणाला कळावे?
कुणाला पुसावे? कुणी उत्तरावे?
किती खोल जातो तरी तोल जातो
असा तोल जाता कुणी सावरावे?

                    - संदीप खरे 

अजून तरी रूळ सोडून

अजून तरी रूळ सोडून सुटला नाही डब्बा
आणि अजून तरी नाही अमच्या चारित्र्यावर धब्बा

आमच्या देखिल मनी आले चांदण्याचे पूर
आम्हांलाही दिसल्या शम्मा अन् शम्मेचे नूर
अजून तरी परवाना हा शम्मेपासून दूर
मैत्रिणीच्या लग्‍ना गेलो घालून काळा झब्बा

कुणी नजरेचा ताणून नेम केलेले जखमी
कुणी ओठांची नाजुक अस्त्रे वापरली हुकुमी
अन्‌ शब्दांचे जाम भरोनी पाजियले कोणी
मैखान्यातही स्मरले आम्हां मंदिर-मस्जिद-काबा

कधी गोडीने गाऊन गेलो जोडीने गाणी
रमलो ही जरी विसरून सारे आम्ही खुळ्यावाणी
सर्वस्वाची घेऊन दाने आले जरी कोणी
अजून तरी सुटला नाही हातावरला ताबा

कोण जाणे कोण मजला रोखून हे धरते
वाटा देती हाका तरी पाऊल अडखळते
कुठल्या शपथेसाठी माझी ओंजळ थरथरते
मोहाहुनही मोहक माझी हुरहुरण्याची शोभा

                                 - संदीप खरे 

मन तळ्यात मळ्यात

मन नाजुकशी मोतीमाळ
तुझ्या नाजुकश्या गळ्यात
मन तळ्यात मळ्यात, जाईच्या कळ्यात


उरी चाहुलींचे मृगजळ
वाजे पाचोळा उगी कश्यात
मन तळ्यात मळ्यात, जाईच्या कळ्यात

इथे वाऱ्याला सांगतो गाणी, माझे राणी
इथे वाऱ्याला सांगतो गाणी
आणि झुळूक तुझ्या मनात
मन तळ्यात मळ्यात, जाईच्या कळ्यात

भिडू लागे अङ्गलगि, होहो  हो  हो
भिडू लागे अङ्गलगि
तुझ्या नकळत कोर नभात
मन तळ्यात मळ्यात, जाईच्या कळ्यात

माझ्या नयनी नक्षत्र तारा
आणि चांद तुझ्या डोळ्यात
मन तळ्यात मळ्यात, जाईच्या कळ्यात

ती परत गेली

ती परत गेली जाताना
त्याच्याशी  काहीच नाही बोलली

बोलायचं होत ते त्याचा मनातच राहिल
तिला पाहून तो बोलायचं होत ते विसरल

तिच्याशी  बोलायची त्याची झाली नाही ताकत
पण तिने तरी दाखवायची होत थोडी हिम्मत

प्रत्येक वेळी त्यानेच का कधी तरी तिने हि बोलव
बोलायचं राहूदे किमान नजरेने तरी टोलाव

ती आणि तो मठ हे कसे
एकमेकाशी  बोलायला शिकवणार कोण कसे

कवी - सत्यजीत पवार

Technology

स्पेशल फोर मराठा......
तलवारीची जागा आता Android ने घेतली,
त्या नादातच आजकालची कारटी ऊशिरा झोपली...

माहीत नाही शहाजीराजे कोण,जिजाऊ कोण,
मात्र प्रत्येक हातात Latest आय फोन....

पुस्तकाची PDF झाली,
रोज वेगळा BF
अन रोज नवी GF आली...

प्रगती होतेय सांगत
घडणारी / बिघडणारी
नवीन Online पिढ़ी आली...

अंगठे दुखतायत आता Type करून
माणसं भेटतायतं आता Skype वरुन...

पाहुण्यांना भेटणं,पत्र लीहिणं जुनं झालं आता,
काका,Plzz ज़रा तुमचा Email ID देता...

मॉर्निंग Walk कधीचाच बंद झालाय,
Android Market मध्ये Temple Run जो आलाय...

व्हर्चुअल जमान्यात लांबचे सगळे झाले 'Connected',
पण शेजारधर्म 'Was Totally Disconnected'...

आई वडिलांचे संस्कार सुद्धा Download केले जातील आता,
'देव देव' काय करता, पूजा करायचं पण App आलाय आता....

या 'Technology' मागे पळता पळता,
लोकांनी पळणंच बंद केलय आता....

विसरले सारे चव आईच्या भाजीची, अन्
शुर गाथा शिवऱायानची .

साथ पसरलीय सावध रहा
Latest आलेल्या 'Technology' ची...

तुळशी" ची जागा आता "Money Plant" ने
घेतलीय...!!

"काकी" ची जागा आता Aunt ने घेतलीय...!!
वडील जिवंतपणिचं"डैड" झाले,
अजुन बरचं काही आहे
आणि तुम्ही आत्ताचं Glad झाले....??

भाऊ "Bro" झाला आणि बहीण "Sis"...!!
दिवसभर मुलगा CHATTING च नाही करत,
तर रात्री झोपताना Mobile वर SETTING पण करतो...!!

दुध पाजणारी आई, जिवंतपणीचं "Mummy"
झाली...!!

घरची भाकरं आता कशी आवडणार हो... ५ रु. ची Maggi
आता किती"Yummy" झाली...!!

माझा मराठी माणूसच मराठी ला विसरू लागलाय....

बघा जमल्यास विचार करुन

शब्द

रामायण घडले |महाभारत घडले |
त्यांना कारणीभूत |होते कुजके शब्द ||

म्हणून शब्द जपावा |शब्द पुजावा |
शब्द पुसावा |बॊलण्या आधी ||

घासावा शब्द |तासावा शब्द |
तोलावा शब्द |बोलण्या पूर्वी ||

शब्द हेचि कातर |शब्द सुईदोरा |
बेतावेत शब्द |शास्त्राधारे ||

बोलावे मोजके |नेमके ,खमंग ,खमके |
ठेवावे भान |देश ,काळ ,पात्राचे ||

बोलावे बरे |बोलावे खरे |
कोणाच्याही मनावर |पाडू नये चरे ||

कोणाचेही वर्म |व्यंग आणि बिंग |
जातपात धर्म |काढूच नये ||

थोडक्यात समजणे |थोडक्यात समजावणे |
मुद्देसुद बोलणे |हि संवाद कला ||

शब्दांमध्ये झळकावी |ज्ञान ,कर्म ,भक्ती |
स्वानुभवातून जन्मावा |प्रत्येक शब्द ||

शब्दां मुळे दंगल |शब्दां मुळे मंगल |
शब्दांचे हे जंगल |जागृत राहावे ||

जीभेवरी ताबा |सर्वासुखदाता |
पाणी ,वाणी ,नाणी |नासू नका ||

आयुष्य


आज म्हटलं आयुष्य विणायला घेउया
जमतंय का ते बघुया
वाटलं अगदी सोपं असेल!
रंगसंगती जमून आली की आयुष्यही सुंदर दिसेल!


प्रश्न पडला धागे कोणकोणते घ्यायचे
एक दोनच की सगळेच वापरायचे!!
मग ठरवलं फक्त छान छानच धागे घेऊ
एक काय दोन काय सगळेच एकमेकांत विणू !


सुरुवात केली वात्सल्याच्या धाग्याने
धागा होता फार उबदार आणि मुलायम
म्हटलं छान आहे हा धागा
धाग्याने ह्या विण राहील कायम!


मग घेतला मैत्रीचा धागा
म्हणता म्हणता ब-याच भरल्या जागा!
थोडं थोडं आयुष्य आकार घेऊ लागलेलं
पण अजूनही बरंचस विणायचं बाकी रहिलेलं!


एक एक धागा आशेचा, सुखाचा आणि आनंदाचा घेतला!
प्रत्येक धाग्यात तो आपसूकच गुंफत गेला!
हळू हळू विण घट्ट होत होती
तरीदेखील कसली तरी कमी मात्र होती!


मग घेतला एक नाजुक प्रेमाचा धागा
धागा होता सुंदर आणि रेशमी
धाग्याने त्या आयुष्याला
अर्थ आला लागुनी!


एक एक घेतला धागा
यशाचा, कीर्तीचा आणि अस्तित्वाचा
आयुष्याला त्यामुळे एक नवा
उद्देश्य मिळाला!


सगळेच धागे छान, सुंदर आणि प्रसन्न होते!
तरीदेखील त्यांच्यातल्या एकसारखीपणाने मन मात्र खिन्न होते!


थोड़े धागे पडले होते
निवांत बसून असेच!
म्हटल बघुया तरी ह्यांच्यामुळे
आयुष्य होतंय का सुरेख!


मग घेतला एक धागा दुःखाचा एक निराशेचा
एक धागा अपयशाचा आणि एक धागा पराजयाचा!!
हे चारही धागे विणता एकमेकांमधे
आयुष्याला खरा अर्थ लाभला त्यांच्यामुळे!


अपयशाशिवाय यश नाही
दुःखाशिवाय सुख नाही!
पराजयाशिवाय जय नाही
आणि निराशेशिवाय आशा नाही!


महत्व पटलं आहे सर्व धाग्यांच आज मला
सुंदर सुंदर धाग्यांनीच फक्त मजा नसते आयुष्याला!


साध्या सुध्या लोकरीच्या विणकामातही
रंगसंगती ही लागतेच!
मग आयुष्य विणतानाच
आपल्याला भीती का वाटते?


सर्व धागे एकमेकांत विणूनच
एक परिपूर्ण आयुष्य बनतं!
कुठला धागा कुठे,
कसा वापरायचा
हे मात्र ज्याचं त्याच्यावर असतं !!


माझे पुणे

आम्हाला पुणे का आवडते???
सोन्याच्या फाळाने नांगरलेले शिवबाचे पुणे,
जीजाउंच्या नजरेत भरलेले पुणे,
मालुसर्यांच्या 'सिंव्हा' सारख्या मर्दानगी चे पुणे,
लाल महालात 'तोडलेल्या' बोटांचे पुणे,
शनिवार वाड्यात 'सांडलेल्या' रक्ताचे पुणे,
'ध' चा 'मा' केलेल्यांचे पुणे ,
'न' ला 'न'च आणि 'ण' ला 'ण'च म्हणणारे पुणे ,
इथून तिथवर असलेल्या पुलांचे पुणे ,
'कोटी'सूर्य असलेल्या पु.लं. चे पण पुणे
नावात इंग्लिश असून सुद्धा मराठीतच शिकवणाऱ्या रमण बागेतले
आणि टिळक रोड वरचे> पुणे,
सव्वाशे दीडशे वर्षांपासून अखंड पुणेकर घडवणाऱ्या नु म वि, भावे स्कूल चे
पुणे,
आब आणि रुबाब वाल्या बिशप्स लॉयलाज मिराज आणि हेलेनाज चे
पण पुणे,
SP , FC , BVP , SIMBY ,MIT आणि वाडिया चे पुणे
आणि त्यातल्या तोंडाला रुमाल लावून ( की बांधून?) Two Wheeler
वाल्या पुणे RTO> कडून License to kill इशू करून घेतलेल्या
जगातल्या सर्वात सुंदर मुलींचे पुणे> ,> Info Tech park चे पुणे,
Koregaon Park चे पुणे,
कॅम्पातल्या श्रूजबरी वाल्या कयानींचे पुणे,****>>
चितळ्यांच्या बाकरवडी चे पुणे,****>>
वैशाली च्या yummy सांभार चे पुणे,****>>
रुपालीच्या भन्नाट कॉफी चे पुणे,****>>
तुळशीबागेतल्या स्वस्ताई चे पुणे आणि****>>
कधी कधी Shoppers Stop ,Lifestyle आणि Central चे पुणे,****>>
college बंक मारून अलका नीलायम आणि मंगला चे पुणे,****>>
Office मधून गायब होऊन तिच्या सोबत चे Adlabs आणि R Deccan
वाले पुणे ,****>>
पगडी आणि पुणेरी जोड्यांचे पुणे,****>>
Nike आणि Reebok वाले पण पुणे ,****>
खास बेडेकर, श्री आणि कधी कधी रामनाथ च्या मिसळीचे पुणे,
आणि JM Road च्या Mac आणि KFC चे पुणे,
कधी कधी वोहुमन च्या चीज ओम्लेट आणि गुड लक च्या मस्का पाव विथ
cutting चे> पुणे,
कॅड बी आणि कॅड एम चे पुणे,
सोडा शॉप चे पण पुणे,
अभिनव चे एकदम हटके कलाकारी पुणे,
University मध्ये शिकणार्यांचे पुणे आणि University च्या जंगलात
'दिवे लावणार्यांचे' पुणे ,
कधी ही न थकणाऱ्या लक्ष्मी रोड, MG रोड
आणि Hongkong गल्ली चे पुणे
( तिथली साधी डोक्या ची पिन सुद्धा HONGKONG वरून येत नाही .. ,
नेहमी निवांत असणाऱ्या पाषाण रोड आणि नालाह पार्क चे पुणे,
खवय्यांसाठी जीव देणाऱ्या German Bakery चे पुणे,आणि चवी साठी
जीव टाकणाऱ्या खवय्यांचे पुणे,
शनिवार वाड्याने नाकारून सुद्धा जिला तमाम पुणेकरांनी हृदयात स्थान
दिले त्या तेव्हाच्या सुंदर आणि आत्ताच्या थंडगार मस्तानीचे पुणे,
बादशाही,जनसेवा आणि आशा च्या Veg 'थाळी' वाले पुणे ,
Friday Night ला Blue Nile ,तिरंगा आणि एसपी ज च्या 'नळी' वाले
पुणे,
सदशिवातल्या बिनधास्त Nonveg वाले पुणे, आणि रमझान मधल्या त्या
मोमीनपुर्यातले रात्रीचे लजीज पुणे,
मस्त पैकी दहा बारा दिवस कल्ला करणाऱ्या आमच्या गणपती बाप्पांचे
पुणे,
पुण्याच्या ढोलांचा 'आव्वाज' जगात पसरवणाऱ्या आमच्या अजय - अतुल
चे पुणे
आमच्या डोंगरांवरच्या पर्वती, तळजाई आणि चतुश्रुंगी चे पुणे,
आमच्या पेठांमधल्या थोरल्या आणि धाकट्या शेख सल्ल्यांचे पुणे,
Synagogue चे लाल देऊळ करणार्यांचे पुणे,
शिकणाऱ्यांचे पुणे आणि चांगलेच शिकवणाऱ्यांचे पण पुणे,
'सरळ' मार्गी प्रेमिकांच्या 'Z' bridge चे पुणे,
मुंबईकर पेन्शनरांचे पुणे आणि...
देशाचा defence शिकवणाऱ्या आणि करणाऱ्या आमच्या
Southern Command चे पुणे,
तुकोबा आणि ज्ञानोबाच्या पालखी चे पुणे,
बेचाळीस किलोमीटरच्या Marathon चे पुणे,
स्पोर्ट्स City पुणे, कधी कधी pot holes वाले पण पुणे,
सगळी कडे खोचक पाट्या लावून शहाण्याला शब्दांचा मार देणारे पुणे,
ताजमहाल पाहून सुद्धा "बरा बांधलाय पण मेलेल्या बायको साठी
एवढा खर्च केलान "> अशी तोंडभर स्तुती करणारे पुणे,
फटकळ, खवचट, उद्धट यांना विशेषण समजून छाती फुगवणारे पुणे ,
०२० चे आणि MH "बारा" चे पुणे,
आणि कधी कधी जुळे भावंड मानून घेणाऱ्या MH १४ चे पुणे ,
जोशी कुलकर्णी आणि नेन्यांचे पुणे,
सणस शिरोळे दाभाडे आणि बहिरटपाटलांचे पुणे,
शेख खान आणि D 'souza ,D 'casta चे पण पुणे,
पेशवे पार्कातल्या पांढर्या मोराचे आणि वाघाचे पुणे,
आठवणींच्या बोगद्यातून अजूनही शिटी वाजवत जाणाऱ्या " फुलराणी ' चे
पुणे
ज्यांच्या कडून आयुष्यात एकदा तरी मुलाखत घेतली जावी अशा
आमच्या सुधीर> गाडगीळांचे पुणे,
अक्ख्या जगाला अभिमानाने नखं दाखवणाऱ्या गिनीज बुकातल्या
चिल्लाळांचे पण पुणे
जादुई महालात राहणाऱ्या , सबंध जगाला मायाजालात मोहून टाकणाऱ्या
प्रवासी> जादुगार रघुवीरांचे पुणे ,
अडीच किलो काचा खाणाऱ्या , १९४ कप चहा पिणाऱ्या ,
एका पायावर सलग ३५ तास उभे> राहणाऱ्या ,अखंड ७५ तास टाळ्या
वाजवणाऱ्या आणि हे सर्व विक्रम ज्यात छापले> त्या>
७६०पानी गिनीज बुकालाच खाणाऱ्या अजब विक्रमादित्य
धनंजय कुलकर्णींचे पुणे,
भरत, टिळक आणि बालगंधर्व चे पुणे,
पुरुषोत्तम आणि फिरोदिया च्या जल्लोषाचे पुणे,
bollywood ला acting ची अक्कल शिकवणाऱ्या
wisdom tree चे पुणे, आणि जगभरातल्या फिल्म्स जपून ठेवणाऱ्या
'NFAI ' चे पुणे ,
काही गाण्याच्या तर काही निव्वळ खाण्याच्या रसिक "सवाई" चे पुणे ,
बाळासाहेबांच्या भाव सरगम चे पुणे,
नुकत्याच मावळलेल्या स्वर भास्कराचे पुणे,
उगवती वरच्या, वसंतरावांच्या तरुण वारशाचे पुणे,
पुरुष ते पुलोत्सावातल्या नाना चे पुणे,
घांशिराम कोतवालाचे पुणे आणि घांशिराम मधल्या नाना ,
डॉक्टर आगाश्यांचे पण पुणे ! ,
शुद्ध चारित्र्याच्या खलनायक निळू फुल्यांचे पुणे ,
दादा कोंड्क्यांच्या त्यांच्या सोबतच गेलेल्या चैत्रबनाचे पुणे,
कपूर साहेबांच्या विस्मृतीतल्या राज बागेचे पुणे ,
फक्त आठवणीत राहिलेल्या मिनर्वा, भानुविलास आणि नटराज चे पुणे,
आशियातल्या पहिल्या multiplex चे पुणे,
नवरात्रीतल्या नऊ रात्री देवी पुढे घागरी फुंकणारे पुणे,
गोगलगायीशी स्पर्धा करणाऱ्या PMPML चे पुणे ,
प्रचंड बडबड करून समोरच्याला दमवणाऱ्यांचे पुणे आणि
कमीत कमी शब्दात प्रचंड अपमान करण्याचे सामर्थ्य बाळगणारे पुणे,
लग्नाची शान पुण्यातच असे म्हणणारे मंगल कार्यालयांचे पुणे
प्रत्येक पेठेतल्या खास पुणेरी मारुतींचे पुणे,
दसऱ्या ला गावभर गुबगुबीत झेंडू मिरवणारे पुणे आणि
Valentine day ला गुलाबाला दमवत झुलवणारे पुणे,
दिवाळीतल्या आतिषबाजी वाले पुणे,
Christmas ला MG Road ला हौसे ने केक खाणारे पुणे,
भर उन्हात दुपारी सुद्धा अमृततुल्य मधला चहा पिणारे पुणे,
ऐन december च्या थंड रात्री Icecream किंवा
Chilled Beer रिचवणारे पुणे,
सुसाट गल्ली आणि बोळांचे पुणे,
Express highway ने निवांत मुंबईला जाणारे पुणे...
पहिला सुपर कॉम्प्युटर बनवणारे पुणे,
आणि "आम्हाला कशाला लागतोय mobile ?" असे पण म्हणणारे पुणे,
अक्ख्या भारताला हमारा बजाज पुरवणारे पुणे,
जगभरातल्या रस्त्यांवर धावण्यासाठी Merc,Volks Wagon आणि
Jaguar बनवणारे पुणे,
सकाळ संध्याकाळी फिरायला जाणाऱ्या थकलेल्या पायांचे पुणे,
Weekend ला सह्याद्री आणि वर्षातून एकदा तरी हिमालय तुडवणाऱ्यांचे
पुणे,
पर्वती वर practise करून everest ला गवसणी घालणारे पण पुणे
पावसातल्या सिंहगडावरच्या चहा आणि खेकडा भज्यांचे पुणे
उन्हाळ्यातल्या रसवंती गृहातल्या जम्बो ग्लास चे पुणे,
Sunday ला सकाळी प्याटीस,पोहे आणि दुपारची निवांत झोप
काढणाऱ्यांचे पुणे,
कसबा आणि गुरवारातल्या भावड्यांचे पुणे
सदाशिव, नारायण, शानिवारातल्या भाऊंचे पुणे
घोटाळे बाज खासदारांचे पुणे ,
नगर सेवक नावाच्या समाज कंटक जमातीचे पुणे ,
नवीन दादांचे पुणे,
जुन्या भाईंचे पुणे,
बारा महिने २४ तास online असणारे ,पण दुकाने मात्र दुपारी दोन चार
बंद ठेवणारे ,
असे आमची कुठेही शाखा नसलेले एकमेव्द्वितीय पुणे !!
आता सांगा पुणं आवडायला हि कारणं सुद्धा खूपच कमी आहेत,
आणि
काही अजाण बालके एक प्रश्न विचारतात कि तुम्हाला पुणे का आवडते?

छत्रपती शिवाजी महाराज

वाघच होता..
कापत सुटला मोगलाना तरी
औरंग्या नुसता
बघत होता..

पराक्रम ऐसा नजर फिरली
ती विजयाची दिशा
होती..
रयतेच्या सुखासाठी त्याला
सत्तेची नशा
होती..

ज्याच्या पराक्रमाने फाटले
आभाळ..
औरंग्याच्या काळजात केला
जाळ..
भासला ऐसा महाकाळ..
करुन गेला मृत्युलाही
घायाळ..

गाजवीली रणांगने ऐसा
दिमाखदार होता..
वचनाला जागलेला वतनाचा
वतनदार होता..

गर्जला मराठा छावा..
वाटला देवाला हेवा..
जय जिजाऊ...
जय शिवराय...
जय शंभुराजे...